Μυξιάρικο

Προσοχή προσοχή το ποστ αυτό θα εξαντλήσει τη φαιά ουσία σας καθώς είναι διάσπαρτα κομμάτια απο διάφορα πόστ που δεν έκανα.Διαπίστωσα κάτι.Επανάληψη μήτηρ πάσης βαρεμάρας.Και νομίζω πως αυτό είναι κανόνας.Μήτηρ και άλλων πραγμάτων σαφώς, αλλα πάσης βαρεμάρας.Δε νομίζω οτι γίνεται να βαρεθούμε κάτι που δεν έχουμε κάνει ούτε μια φορά.Τεσπα.Πιφ.Κι εγώ τι να πω τώρα?τα λέτε όλα εσείς.Ευχαριστώ.Όχι πραγματικά.Νιώθω πολύ καλύτερα.Υπάρχει ελπίδα τουλάχιστον.Και πεθαίνει πάντα πρίν απο μένα.Θα περάσουμε καλά :). Το 2005 ήταν η καλύτερη χρονιά μέχρι τώρα γιατι ήταν η πρώτη χρονιά που έζησα, ξεφορτώθηκα πράγματα και έκανα πράγματα που ήθελα........yay.καλη χρονιά σε όλους λοιπόν.Μια ιδιαίτερα μεγάλη κατάθλιψη με έπιασε αυτές τις διακοπές.Βοήθησε και η Έλενα που μου έστειλε τα χριστούγεννα του Δεληβοριά στο κινητό.Απίστευτα καταθλιπτικό τραγούδι...(άντε σου κάνω και διαφήμιση.Οχι οτι χέστηκε κανείς - πλεον τουλάχιστον- να με διαβάσει ωστε να δεί τη διαφήμιση...αλλα λέμε τώρα)

ΥΓ.Βρήκα τίτλο για το μπλόγκ που θα φτιάξω αν μάθω οτι θα πεθάνω σύντομα (μη σας κάνει εντύπωση σκέφτομαι πολύ συχνά αυτή την περίπτωση). "So much for my happy ending".
ΥΓ2.Εσύ να σκάσεις.Νόμιζα οτι είσαι και φίλη μου.Ουστ. :-)