Ανεξέλεγκτο γέλιο

Μάθημα στο σχολείο το πρωί και πάνω στη βαρεμάρα μου φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα της Αντιγόνης να λεει "ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΘΑ ΣΕ ΒΓΑΑΑΛΩΩΩ" . ΠΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑ. ξεκωλιάζομαι στο γέλιο. Τα παίζει ο διπλανός μου. -τι έγινε? -τιποτα, τιποτα.
το συγκρατώ. Μετά απο ένα λεπτό το ξαναβλέπω. ΠΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. πάλι τα παίζει ο διπλανός μου. -γιατί γελάς ρε? -τιποτα μωρέ κατι σκέφτηκα.Στο ιδιαίτερο τώρα. πολύ πολύ πολύ χειρότερη κατάσταση. Έχει περάσει μονο μιση ώρα απο τη μιαμιση του μαθήματος και μου ερχεται πάλι η εικόνα. Εδώ πρέπει πάσει θυσία να το συγκρατήσω.Προσπαθώ να το συγκρατήσω δαγκώνοντας τα χείλη μου.Βγάζω κατι πνιχτούς ήχους απο τη μύτη που τους καλύπτω μερικώς με βήξιμο πνιγμου. Ξαναακούω το "ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΘΑ ΣΕ ΒΓΑΑΑΛΩΩΩ". Δαγκώνω πολυ δυνατά τα χείλη μου.τιποτα τιποτα.είμαι στο τσάκ να γελάσω. Σκέφτομαι ό,τι πιο μαύρο μπορώ να σκεφτώ. Πολύ μαύρα πράγματα ομως.τιποτα.Είναι που είμαι και αναίσθητος γαμώτο. Είχε πλάκα πάντως. Νομίζω οτι μου έχει κάνει πολύ κακό το σχολείο.Εκτός του οτι σκέφτομαι ασυνάρτητες ημιτονοειδείς (οξυμόρως) συναρτήσεις και τις συνδυάζω -χωρίς να ξέρω πώς- με κάτι που βλέπω, τώρα γελάω και μόνος μου. Βέβαια πάντα το έκανα αυτό αλλα τώρα πήρα τροφή. ΦΥΣΙΚΑ και δε λέω οτι δε μου αρέσει. Αντιγόνη θέλω κι άλλη τροφή.ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ ΘΑ ΣΕ ΒΓΑΑΑΛΩΩΩ. :D:D:D:D:D:D . ρε Αντιγόνη γράψτο μου σ'ενα mp3 και απο μένα ο,τι θες.