Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006

ουφ!

Δεν αντέχω αλλο!ολοι με πρήζουν.Ο καθένας έρχεται και μου εκφράζει το παράπονο του.συχνά με ιδιαίτερα έντονο και επίμονο τρόπο.Εντάξει ρε άνθρωπε το καταλάβαμε.Συγνώμη και όβερ.Πολλή πίεση αλλα εγώ ακάθεκτος.Πίεση κυρίως απο τον εαυτό μου.Αλλα και απο πολλάαα άλλα πράγματα.Ίσως γι αυτο ξεχνάω τόσο.Κι ίσως γι αυτο είμαι τόσο ψύχραιμος.Όταν όλοι γύρω σου ειναι αγχώδεις, όντας λογικός (μη γελάτε) άνθρωπος (γελάστε) δε μπορείς παρα να γίνεις το άκρο αντίθετο.Χαλαραα....Βλέπεις ποσο άσχημο είναι ο άλλος να τσαντίζεται να αγχώνεται και να σου φωνάζει όλη την ώρα και για τον ίδιο , και για τους άλλους, και για σένα που σου φωνάζει.Παρόλα αυτά η πίεση είναι αισθητή.στο κεφάλι κυρίως.Να βγάλω το μυαλό μου και να το πετάξω στα σκουπίδια.Σάπισε.
Ο μόνος που δε με πρήζει τελικά είναι ο τοντ.Αυτός μονο νιάου ξέρει να λέει όταν πεινάει κι όταν ολοι τον έχουν γραμμένο.Μακάρι κι εγω να έκανα νιάου όταν όλοι με έχουν γραμμένο.Θα χε πλάκα.Παρεπιπτόντως είμαι μια χαρά :D . Απλά κάπου πρέπει να γκρινιάξω κι εγω. Αυτά. Και ενα πάρα πολύ αστείο ανέκδοτο με το οποιο γελάνε μεχρι θανάτου οι μισοι συμμαθητές μου : " που πρέπει να πάει ενας αλβανός τουλάχιστον μια φορα στη ζωή του? στην κρεμάλα ". Ειναι δυνατόν?... ... ... ... Πολυ κοινότοπη έκφραση αλλα... Μα που ζούμε???????????????????????????????????????????????????????Ευτυχώς που δεν κάνω παρέα με κανέναν απο αυτούς που γελάνε. (οχι δεν ειμαι αλβανός)

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 24, 2006

θα κάνω ποστ σύντομα

και αυτό είναι δεσμευση.(you are about to recieve a letter from the office of central beaurocracy)

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 13, 2006

Το πιό ελεϊνό ψάρωμα ever

Εκ της μητρός:(με casual στυλ) "Να σου πώ...εσεις γιορτάζετε αύριο του Αγίου Βαλεντείνου?"
-Ποιοι?
-Ε να μωρε εσεις οι μαθητές...

Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2006

Αυτο το τερατάκι της μπατερς που δε θυμαμαι πως το λενε.Ενα παρδαλό σα δεινόσαυρος.

Καιρό έχω να κάνω ποστ.Τέλεια ήταν χθες.(:))Σήμερα πάντως βαριέμαι.Στα 20 παιδιά που κάνουν βιολογία με τον ιδιο καθγητή με μενα τα 17 θέλουν να περάσουν ιατρική (χωρις εμενα φυσικα). Το πολύ να περάσουν τα 4.Τα αλλα θα κλαίνε τη μοίρα τους μετά, οι γονείς τους θα τους κρατάνε κακια που δεν ικανοποίησαν τις προσδοκίες τους και θα προσπαθησουν να ξαναδώσουν.Οι άλλοι θα μείνουν άνεργοι μεχρι τα 50 τους μαλλον...Τι να πω. Βαριέμαι να γράψω ποστ.Θα επανέλθει το μπλογκ καποια στιγμη...